Zdecydowanie uważam, że Rory i Clay to ta sama osoba, a wątek z plagiatem wydaje się za razem realistyczny, jak i metaforyczny. Odniosłam wrażenie, że Rory'a i Dory, to przeniesiona do przeszłości historia Młodzieńca i Celi, a plagiat to błąd, który się stał. Para musiała się rozstać, pomimo ich miłości, bo nie można było inaczej. Więc Clay chcę odpokutować w jakiś sposób i dać chociaż Rory'iemu i Dory happy end.

Zastanawia mnie również Młodzieniec/ Rory/ Clay/ Starzec jako etapy składające się w całość. Młodzieniec to, człowiek szukający inspiracji, nie jest w stanie stworzyć fikcyjnej fabuły, wiec znajduję ją w życiu, licząc , że spisanie jej pomoże mu jakoś złagodzić ból, sprawić by było lżej. Rory, to człowiek, który chce być pisarzem, ale nie potrafi znaleźć dobrej inspiracji do napisania swojego dzieła,
więc inspiruję się od innych (wnioskuję to po fragmencie, gdzie Starzec chce autograf, do niego, a on nie ma nic do pisania[zazwyczaj poetów widzimy jako ludzi z notesikami, piszącymi w nich co ich inspiruje lub fragmenty, które pod wpływem impulsu przychodzą im do głowy]). Natomiast Clay, to już człowiek dojrzalszy, dobrze wie, że jak dobrze sklei, może, czytelnikowi sprzedać wszystko. Zaczyna dostrzegać, że może balansować na granicy fikcji i realu. Za to Starzec, to człowiek, który wie, że liczą się czynny,a nie słowa. Interesujący jest moment , kiedy rozmawia on z Rory'em w szklarni, jednocześnie pielęgnując kwiaty, myślę, że to może być jakaś aluzja też do mojej wcześniejszej interpretacji, gdzie, kwiat jak związek, trzeba cały czas pielegnowować, nawet jeśli naprawia się jakiś błąd, przedstawiony za tu pomocą plagiatu.