Wieloryb to uosobienie szaleństwa, fiksacji. Wieloryb to oczekiwania, jakimi świat obciąża każdego człowieka. To konflikt, zagnieżdżający się w pragnieniach i niszczący ich konsumpcję. Jesz, ale nie czujesz radności, bo ci nie można jej poczuć, zatem zjesz więcej.

Jeśli człowiek straci to w czym się zanurzył, w czym wzbudził swoja duszę, to taki człowiek nie pójdzie już dalej. Zatrzyma się.

Popadamy w samotność, a ta samotność rozbrzmiewa pomiędzy ludźmi, którzy kiwają głowami i wcale nie czują, że nasza dusza gaśnie.

Czy bezlitosna cywilizacja będąca wielorybem, ma uczucia? Czy zwierzę zrozumie, że człowiek jest samotny? Że nie poluje na wieloryba, by go zabić, lecz zbliżamy się do niego by usłyszeć: słucham i słyszę.

Film 9/10 ---- pierwsze 10 minut jest trudne, ciężkie, a potem zanurzenie.